บทที่ 11 ตอนที่ 11

อรลออค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ เมื่อแสงแดดยามบ่ายแก่ๆ ที่ลอดผ่านม่านหน้าต่างราคาแพงมากระทบกับผิวแก้มเนียนของตัวเอง หญิงสาวกะพริบตาถี่ๆ สมองเริ่มต้นทำงานอีกครั้ง และความทรงจำก่อนที่หล่อนจะสิ้นสติไปก็ไหลบ่ากลับเข้ามาราวกับสายน้ำเชี่ยวกราก

ร่างอรชรผุดลุกขึ้นนั่ง ดวงตาหวานซึ้งก้มลงมองสำรวจร่างกายของตัวเองด้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ